De introductie van Funeraire Warenhuizen kan bijdragen aan de oplossing voor de grote leegstand in de winkelstraten, schreef ik vandaag in Trouw. Maar, er zijn nog meer voordelen te noemen.
In mijn ideaal is het Funeraire Warenhuis de winkel waar je naar toe gaat als er een dierbare is overleden. Je kiest een kist uit, vergelijkt de folders van de verschillende uitvaartlocaties die er in je regio zijn en bladert door het boek waarin diverse voorbeelden van rouwadvertenties te zien zijn.
In mijn ideaal is het Funeraire Warenhuis de winkel waar je naar toe gaat als een dierbare is begraven. Je kiest een tijdelijk grafmonument uit, en verdiept je alvast in het latere, definitieve grafmonument. Ook laat je je inspireren door verschillende grafsteenteksten.
In mijn ideaal is het Funeraire Warenhuis de winkel waar je naar toe gaat als een dierbare is gecremeerd. Je bekijkt de vele soorten urnen, je neust rond op de afdeling voor assieraden en je vergelijkt de mogelijkheden voor asbestemming die de plaatselijke begraafplaatsen bieden.
In mijn ideaal is het Funeraire Warenhuis de winkel waar je naar toe gaat als je een dierbare wilt herdenken. Je koopt er een grafkaars voor op het graf. Of een toepasselijk kunstwerkje. In de wintertijd kun je er terecht voor een Kerststukje. Uiteraard vind je hier ook de materialen die je nodig hebt voor het verzorgen van het grafmonument.
In mijn ideaal is het Funeraire Warenhuis de winkel waar je naar toe gaat als je rouwt. Je kunt er memorabilia kopen voor je huisaltaar, je snuffelt er tussen de boeken en films over verliesverwerking of bezoekt er eens per maand de lotgenotengroep voor rouwenden.
In mijn ideaal is het Funeraire Warenhuis de winkel voor de mensen die bewust willen omgaan met hun sterfelijkheid. Zij houden er af en toe een Death Café. Zij bezoeken in het horecadeel van het warenhuis een voorlichtingsbijeenkomst van een hospice of uitvaartondernemer. Ze stimuleren elkaar ‘iets’ te doen rondom de Vergankelijkheidsdag.
In mijn ideaal is het Funeraire Warenhuis de winkel waar je naar toe gaat als je vragen rondom de dood hebt. Het is een soort Consultatiebureau, maar dan rondom het levenseinde. Hoe zit het ook alweer met de erfbelasting? Wat is de waarde van een wilsverklaring? Hoe heette dat ene gezelschapsspel ook alweer waardoor je heel gemakkelijk met elkaar over het levenseinde ging praten? Het Consultatiebureau in het warenhuis heeft overal antwoord op.
Een Funerair Warenhuis zoals hierboven beschreven – en natuurlijk, dat mag gerust anders gaan heten – biedt vele voordelen. De burger kan zich voorbereiden op al die keuzes die hij, in de rol van verse nabestaande, in korte tijd moet maken als hij plots met een overleden dierbare wordt geconfronteerd. Hij is daardoor minder afhankelijk van de uitvaartondernemer, die soms grote of kleine belangen heeft in de te nemen beslissingen.
Het heeft voor de samenleving als voordeel dat er één centrale (ontmoetings)plek is voor iedereen die met de dood te maken heeft (gekregen). Het is tevens een mooi antwoord op onze natuurlijke, maar ook ongezonde neiging om de dood weg te drukken naar de randen van de samenleving. Met het Funeraire Warenhuis krijgt de dood een zichtbare plek, letterlijk en figuurlijk in het midden van het leven: perfect passend in een doodvriendelijke samenleving.
Tot slot: ook de toeleveranciers van de uitvaartbranche profiteren van een Funerair Warenhuis. Ik doel dan op die honderden zzp’ende kistenmakers, kunstenaars, grafmonument-, rouw- en memorabiliaproducenten die het liefst rechtstreeks met de consument zaken zouden willen doen, maar nu – nog min of meer noodgedwongen – de uitvaartondernemer als intermediair moeten gebruiken om van hun waar af te komen. De gemiddelde uitvaartondernemer zit echter absoluut niet te wachten op deze rol van distributiekanaal. Het levert hem nauwelijks iets op, behalve een hoop gedoe. Een Funerair Warenhuis kan voor al die zzp’ers een ideale etalage zijn.
Het is dat ik al een leuke tijdsinvulling aan schrijven e.d. heb, maar anders zou ik het wel willen proberen: pand uitzoeken, etalage- en/of stellageruimte verhuren aan al die kleine toeleveranciers en de opbrengsten van de verkochte waar delen. In mijn stoutste dromen zie ik zelfs een franchiseketen ontstaan: in iedere grote stad een Funerair Warenhuis! Ik nodig ondernemers van harte uit dit idee uit te voeren. Nee, ik heb er geen patent op aangevraagd. Ja, ik kom graag de eerste winkel openen.
N.B. – Donatiemogelijkheid
Als journalist schrijf ik over palliatieve zorg, hospicezorg en uitvaartzorg voor diverse opdrachtgevers. Maar soms zijn er ook verhalen die het verdienen geschreven te worden zonder dat daar een opdrachtgever voor te vinden is. Die publiceer ik gratis op deze website of op de website palliatievezorg.nl. Mocht je dat waarderen, of mocht je onafhankelijke journalistiek in de palliatieve zorg sowieso waarderen, overweeg dan een donatie. Je kunt zelf een bedrag invullen. Alvast dank.